Wereldreis
“Welcome to Planet IFFR”, was de kreet waarmee het Rotterdamse filmfestival dit jaar alle filmmakers, gasten, bezoekers, juryleden en pers welkom heette. Het is een term die met recht het internationale karakter van het festival op de voorgrond plaatst. Als lid van de KNF-jury was ik blij dat mijn collega’s en ik zo warm werden ontvangen en persoonlijk verheugde ik me enorm op de cinematografische ‘wereldreis’ die het festival voor ons in petto had. En een ware wereldreis werd het.
De tocht begon gewoon in Rotjeknor met de wat teleurstellende documentaire De wereld van Wubbe, over het Rotterdamse Scapino Ballet. Daarna was ik blij dat ik met Heleen van Royen door kon reizen naar Amsterdam en Hilversum in haar docu Het doet zo zeer, over haar hulpbehoevende moeder. De grens werd overgestoken met King of the Belgians. Dit bleek op zich al een roadmovie, die de Belgische koning van Brussel naar Istanboel voert en dan via de Balkan terug laat keren. Twee eeuwen Europese geschiedenis werd er nog even bijgehaald in Night of a 1000 Hours, dat zich afspeelt in een Weens herenhuis.
Samen met een negentiende-eeuwse avonturier uit Rey kwam ik daarna terecht in Patagonië, waar de goede man een koninkrijk wilde vestigen. Vanuit Zuid-Amerika werd de oversteek gemaakt naar Japan, waar in het fraaie Ascent Mount Fuji veelvuldig in beeld kwam. Azië was overigens goed vertegenwoordigd in onze selectie, met White Sun dat zich in Nepal afspeelt, Burma Storybook dat gaat over een dichter in Myanmar, en By the Time it Gets Dark dat een episode uit de Thaise moderne geschiedenis belicht. Via de familiegeschiedenis in My Father’s Choice werd de brug geslagen tussen Hongkong en Nederland. Terug in eigen land was er gelukkig nog het eigenzinnige polderexperiment Quality time als hilarische afsluiting.
Als verwoed reiziger kon ik mijn medejuryleden bij elke film tot vervelens toe melden: “Daar ben ik ook geweest”, en inderdaad heb ik alle hier genoemde locaties op mijn omzwervingen weleens bezocht. Voor mij is film (net als literatuur overigens) een heerlijke aanvulling op mijn liefde voor reizen. Ik herken de ooit bezochte plekken, vul leemtes in mijn kennis op en word op nieuwe ideeën voor volgende reistochten gebracht. Na twaalf dagen IFFR heb ik gevoelsmatig de hele wereld rondgereisd en talloze avonturen beleefd. Planet IFFR is voor mij het ideale vertrekpunt en de perfecte bestemming tegelijk.